Wojna totalna to termin odnoszący się do konfliktu zbrojnego, który prowadzony jest na wielką skalę i wymaga całkowitego poświęcenia i zaangażowania całego społeczeństwa i gospodarki kraju. W takiej wojnie wszystkie zasoby kraju są skierowane na cele militarno-wojenne, a wszelkie dziedziny życia, takie jak przemysł, rolnictwo, nauka, kultura i media, są podporządkowane potrzebom wojennym. Wojna totalna charakteryzuje się też stosowaniem nowoczesnych technologii i broni, takich jak czołgi, lotnictwo, broń chemiczna i atomowa.
Termin "wojna totalna" pojawił się po raz pierwszy podczas I wojny światowej i odnosił się do sposobu prowadzenia działań wojennych, w którym całe społeczeństwo jest zaangażowane w wojnę i poświęca się na jej potrzeby. Podczas takiej wojny rządy podejmują różne działania mające na celu zwiększenie produkcji wojennej, mobilizację ludności, propagandę, a nawet kontrolę nad życiem prywatnym obywateli. Wojna totalna charakteryzowała się również masowymi stratami w ludziach i coraz bardziej skomplikowanymi technikami walki. Termin ten często kojarzony jest z II wojną światową, gdzie stosowanie masowej produkcji broni i niszczenie całych miast przyczyniło się do osiągnięcia zwycięstwa.