W tekście pojawia się określenie „mięso armatnie”, które odnosi się do żołnierzy, którzy byli traktowani jak surowiec do walki i wojny. Termin ten był używany w czasie I wojny światowej, aby opisać masowe wysyłanie niewykwalifikowanych żołnierzy na front, którzy często ginęli w wyniku ataków artyleryjskich lub ostrzału karabinowego. Żołnierze ci byli traktowani jak narzędzia do realizacji celów militarnych, a ich życie było uważane za niewiele warte. Termin ten miał na celu uświadomić ludziom, jak bezosobowo byli traktowani przez władze wojenne i jak bardzo byli wykorzystywani w wojnie.
Termin „mięso armatnie” był powszechnie używany w czasie I wojny światowej, aby opisać bezosobowe traktowanie żołnierzy jako surowca do walki. Byli oni masowo wysyłani na front bez odpowiedniego wyszkolenia i często ginęli w wyniku masowych ataków artyleryjskich lub ostrzału karabinowego. Używanie takiego określenia miało na celu uświadomienie ludziom, jak bezosobowo traktowano żołnierzy i jak bardzo byli oni wykorzystywani w wojnie.