Rewolucja październikowa, czyli przewrót bolszewicki, miała miejsce w Rosji w październiku 1917 roku. Była to zbrojna akcja, w której zwolennicy bolszewików zdobyli władzę nad rządem i rozpoczęli proces budowy nowego ustroju państwowego. Do rewolucji doszło z kilku powodów, w tym z bieżącej sytuacji społeczno-politycznej kraju, wzrostu niezadowolenia społecznego oraz słabej pozycji rządu tymczasowego. Jednym z głównych czynników, który przysłużył się do zwycięstwa bolszewików, było również ich umiejętne zaproponowanie radzieckiej alternatywy dla dotychczasowej formy rządów.
Rewolucja październikowa (która de facto miała miejsce w listopadzie, zgodnie z kalendarzem juliańskim) była wynikiem kryzysu politycznego i społecznego, który ogarniał Rosję od wielu miesięcy. Rząd tymczasowy, powstały po rewolucji lutowej, nie zdołał skutecznie rozwiązać problemów kraju, w tym kwestii reformy rolnej, wojny światowej, czy zabezpieczenia podstawowych potrzeb ludności. W międzyczasie partia bolszewicka, kierowana przez Włodzimierza Lenina, zdobywała coraz większe poparcie społeczne, opierając swoją kampanię na obietnicach likwidacji wojny, nacjonalizacji przemysłu oraz przeprowadzenia gruntownych reform społecznych. W rezultacie bolszewicy przeprowadzili zbrojny przewrót, w wyniku którego przejęli władzę nad krajem i wprowadzili w życie swoje postulaty. W ten sposób powstało państwo radzieckie, będące pierwszym w historii państwem opartym na marksistowskiej teorii rewolucji proletariackiej.