Rewolucja lutowa w Rosji wybuchła w 1917 roku i była spowodowana przede wszystkim złymi warunkami życia ludzi i niskim poziomem gospodarczym kraju. Do rewolucji przyczyniły się także porażki Rosji w I wojnie światowej oraz brak poparcia dla caratu. Następstwami rewolucji była abdykacja cara, powstanie Rządu Tymczasowego oraz nadzieje na poprawę warunków życia w Rosji.
Rewolucja październikowa, zwana także rewolucją bolszewicką, miała miejsce kilka miesięcy później, w listopadzie 1917 roku. Była to próba przejęcia władzy przez bolszewików, kierowanych przez Włodzimierza Lenina. Przyczynami rewolucji były niezadowolenie ludności z braku poprawy warunków życia, nieudolność Rządu Tymczasowego oraz podział wśród partii politycznych. Następstwami rewolucji była przemoc i chaos, a także przejęcie władzy przez bolszewików i powstanie Związku Radzieckiego.
Rewolucja lutowa była spowodowana kryzysem gospodarczym, wojennymi porażkami Rosji oraz brakiem poparcia dla caratu. Warunki życia w Rosji były bardzo trudne, brakowało żywności, paliwa i innych podstawowych dóbr. W takiej sytuacji społeczeństwo było gotowe na zmiany i domagało się reform. W lutowym przewrocie doszło do obalenia caratu i powstania Rządu Tymczasowego. Władza ta jednak nie spełniła oczekiwań społeczeństwa, co przyczyniło się do kolejnej rewolucji, tym razem bolszewickiej. Rewolucja październikowa była próbą przejęcia władzy przez bolszewików, którzy obiecywali poprawę warunków życia i lepsze traktowanie społeczeństwa. Niestety, przejęcie władzy przez bolszewików przyniosło wiele przemocy i chaosu, a także przyczyniło się do powstania systemu totalitarnego w Związku Radzieckim.