Antagonizm pracy mięśni polega na wzajemnym działaniu dwóch mięśni lub grup mięśni, gdzie jeden mięsień jest odpowiedzialny za ruch w jednym kierunku (skurcz), podczas gdy drugi mięsień działa przeciwnie, powodując ruch w przeciwnym kierunku (rozkurcz). Przykładami mięśni pracujących w ten sposób mogą być pary:
· mięsień dwugłowy ramienia (biceps) i mięsień trójgłowy ramienia (triceps),
· mięsień czworogłowy uda i mięsień dwugłowy uda,
· mięsień prostownik grzbietu i mięsień zginacz brzucha
Antagonizm mięśni pozwala na precyzyjne kontrolowanie ruchu i utrzymanie równowagi między różnymi siłami działającymi na stawy. Gdy jeden mięsień się skraca, drugi mięsień rozciąga się, umożliwiając płynny i kontrolowany ruch w odpowiednim kierunku. Antagonizm w wymienionych przykładach można wyjaśnić w następujący sposób:
· Gdy mięsień dwugłowy ramienia kurczy się, powoduje zginanie ramienia w stawie łokciowym, podczas gdy mięsień trójgłowy ramienia rozkurcza się, powodując wyprostowanie ramienia.
· Skurcz mięśnia czworogłowego uda powoduje prostowanie nogi w stawie kolanowym, podczas gdy skurcz mięśnia dwugłowego uda powoduje zginanie nogi.
· Skurcz mięśnia prostownika grzbietu prowadzi do wyprostu kręgosłupa, podczas gdy skurcz mięśnia zginacza brzucha prowadzi do zginania kręgosłupa.