§ Kończyna górna składa się z ramienia, przedramienia i dłoni oraz z obojczyków i łopatek. Jest bardziej ruchoma i zróżnicowana pod względem funkcji. Ramię składa się z kości ramiennej i łopatki (staw barkowy), które umożliwiają ruchy obrotowe i unoszące. Przedramię zawiera dwie kości – kość promieniową i kość łokciową. Te kości pozwalają na ruchy prostowania i zginania, umożliwiając wykonywanie precyzyjnych gestów dłoni. Dłoń składa się z pięciu palców, które mają duże możliwości manipulacyjne dzięki zróżnicowanym stawom międzypaliczkowym.
§ Z kolei kończyna dolna składa się z uda, podudzia i stopy oraz miednicy (którą tworzą kość krzyżowa, kość guziczna i kości miednicowe). Jest bardziej stabilna i służy głównie do utrzymania równowagi i wykonywania siłowych ruchów. Udo zawiera kość udową, która jest najdłuższą i największą kością w ludzkim ciele. Podudzie składa się z kości piszczelowej i kości strzałkowej, które umożliwiają ruchy zginania i prostowania oraz obroty stopy. Stopa składa się z kilku kości, w tym kości skokowej, piętowej, klinowatej, śródstopia i paliczków. Jej budowa jest dostosowana do podparcia ciała i poruszania się po różnych powierzchniach.
Zarówno budowa kończyny górnej, jak i dolnej są dostosowane do pełnienia różnych funkcji. Kończyna górna umożliwia precyzyjne manipulowanie przedmiotami, natomiast kończyna dolna służy przede wszystkim do utrzymania równowagi, poruszania się i wykonywania siłowych czynności. Ich różnice w budowie wynikają z różnych wymagań funkcjonalnych i zapewniają optymalną wydajność w wykonywanych zadaniach.