Analizując Kodeks Hammurabiego, możemy dużo dowiedzieć się o społeczeństwie babilońskim na początku II tysiąclecia p.n.e. Najistotniejszą informacją jest prawny podział na co najmniej trzy warstwy społeczne, są to: niewolnicy, muśkeni (ludzie królewscy) oraz obywatele.
Dowiadujemy się o tym z przepisów, które dotyczą przedstawicieli tych grup, przykładowo paragrafów 198 oraz 199. Możemy się z nich dowiedzieć, że nie wszyscy mieszkańcy Babilonii byli równi wobec prawa. Niewolnicy byli najniższą grupą społeczną, powyżej nich byli muśkeni a najwyżej – obywatele. Jak możemy zobaczyć w paragrafie 202, nie wszyscy obywatele byli jednak równi, niektórzy z nich zajmowali prawnie wyższą pozycję. Paragraf 202 wspomina też o istnieniu Zgromadzenia, można więc przypuszczać, że obywatele tworzyli pewien organ, który mógł w pewien sposób wpływać na zarządzanie państwem.
Odpowiednio analizując Kodeks Hammurabiego, możemy się dowiedzieć wielu rzeczy o strukturze społecznej, jako że poszczególne grupy społeczne były inaczej traktowane w świetle prawa. Wymienione w nim są bowiem takie grupy społeczne jak niewolnicy, muśkeni oraz obywatele (którzy nie byli sobie równi).