Otton I chciał w ten sposób zawrzeć korzystny sojusz z Bizancjum.
Dobre relacje z Bizancjum miały pomóc w zabezpieczeniu tytułu cesarskiego dynastii Ottońskiej. W X w. zarówno władcy Niemiec, jak i Bizancjum rościli sobie bowiem prawa do spadku po Imperium Romanum.