Spór o zasadność oddawania kultu ikonom wybuchł w Bizancjum w VIII w. Brali w nim udział tzw. ikonoklaści (sprzeciwiali się kultowi obrazów) oraz ikonodułowie (popierający taką formę kultu).
Spór doprowadził do wybuchu niepokojów wewnętrznych, podczas gdy kolejni cesarze stawali po różnych stronach konfliktu. Ostatecznie władcy opowiedzieli się po stronie ikonodułów, a ruch obrazoburców został zlikwidowany.
Ikonoklazm — ruch sprzeciwiający się czeczeniu obrazów.
Ikonodulia — ruch popierający kult obrazów.