Filozofowie oświecenia zakładali, że władca absolutny powinien w swoich rządach brać pod uwagę interes swoich obywateli, a swoją władzę wykorzystywać w celu służenia państwu. Miał on unowocześniać państwo w duchu tolerancji i szerzenia oświaty.
Ideałem oświeceniowego władcy był Fryderyk II Wielki.