Pałac Sanssouci pełnił funkcje faktycznej siedziby głowy państwa – a więc głównego ośrodka rządzenia państwem. Jednocześnie, zgodnie z pierwotnymi założeniami – był areną realizacji pasji monarchy w zakresie działalności artystycznej czy humanistycznej.
Fryderyka II Hohenzollerna określa się mianem "króla-filozofa" – z racji jego zamiłowania do filozofii i nauk humanistycznych.