Królestwo Polskie zostało utworzone w 1815 roku, po kongresie wiedeńskim, jako część Rosji pod nazwą Królestwa Polskiego i Litwy. Aleksander I miał nadzieję, że utworzenie Królestwa Polskiego wzmocni jego pozycję w Europie i pozwoli mu na zdobycie poparcia innych państw.
Polacy mieli nadzieję, że Królestwo Polskie będzie miało większą autonomię niż inne państwa zależne od Rosji i będzie miało możliwość prowadzenia samodzielnej polityki wewnętrznej. Wielu Polaków wierzyło, że Aleksander I będzie popierał rozwój narodu polskiego, a jego panowanie przyniesie Polsce wolność i rozwój.
Jednak po kilku latach, Polacy poczuli się rozczarowani rządami Aleksandra I. Choć monarcha uchwalenia konstytucji w 1815 roku, to Królestwo Polskie było faktycznie podporządkowane Rosji, a Polacy mieli bardzo ograniczoną swobodę w podejmowaniu decyzji politycznych czy gospodarczych. Ponadto polityka rusyfikacyjna, którą prowadził Aleksander I, zaczęła ograniczać autonomię Królestwa Polskiego i uniemożliwiać rozwój narodu polskiego.
Dlatego też po kilku latach Polacy poczuli się rozczarowani rządami Aleksandra I, który nie spełnił ich nadziei na wolność i rozwój Królestwa Polskiego.
Królestwo Polskie zostało utworzone po kongresie wiedeńskim w 1815 roku i było częścią Rosji. Aleksander I liczył, że utworzenie Królestwa Polskiego wzmocni jego pozycję w Europie. Polacy mieli nadzieję, że Królestwo Polskie będzie miało większą autonomię niż inne państwa zależne od Rosji i będzie miało możliwość prowadzenia samodzielnej polityki wewnętrznej. Jednak polityka rusyfikacyjna, którą prowadził Aleksander I, ograniczyła autonomię Królestwa Polskiego i uniemożliwiła rozwój narodu polskiego, co doprowadziło do rozczarowania Polaków rządami Aleksandra I.