W XIX wieku polscy twórcy zaczęli coraz częściej sięgać po idee i wzorce romantyzmu. Dzieło romantyczne charakteryzowało się indywidualizmem, zmysłowością, silnymi emocjami i poszukiwaniem wolności. Te wartości były szczególnie atrakcyjne dla Polaków, którzy wtedy żyli pod zaborami i byli pozbawieni wolności i suwerenności. Wielu romantycznych pisarzy, jak Mickiewicz czy Słowacki, poruszali w swoich dziełach wątki patriotyczne, walcząc z wrogim okupantem i szukając sposobu na wyzwolenie Polski.
Romantyzm był bardzo ważnym ruchem literackim i artystycznym w XIX wieku. Był to czas, gdy Europa przeżywała okres burzliwych zmian politycznych i społecznych, a romantycy odrzucali racjonalizm i poszukiwali prawdziwej natury człowieka. Dlatego też wiele krajów, w tym Polska, znalazło w romantyzmie wartości, które były szczególnie atrakcyjne dla ludzi, którzy żyli w czasach politycznej i społecznej niepewności.
W Polsce romantyzm pojawił się na początku XIX wieku, gdy kraj znajdował się pod zaborami. Twórcy romantyczni, tacy jak Mickiewicz, Słowacki, Krasiński czy Norwid, odnaleźli w romantyzmie wartości, które były im bliskie, takie jak indywidualizm, emocjonalność, czy dążenie do wolności. Byli to twórcy, którzy pragnęli wyzwolenia Polski spod okupacji zaborców, i którzy w swoich dziełach często podejmowali tematykę patriotyczną. W ten sposób romantycy stali się narzędziem walki z zaborcami i walczącymi o wolność Polakami.