Wodzowie powstania listopadowego to:
· gen. Józef Chłopicki;
· gen. Jan Skrzynecki;
· gen. Józef Dwernicki;
· gen. Antoni Giełgud;
· gen. Dezydery Chłapowski;
· gen. Ludwik Pac;
· gen. Henryk Dembiński;
· gen. Józef Bem;
Każdy z nich miał swój udział w kierowaniu walkami i organizacji powstania.
· Gen. Józef Chłopicki był pierwszym dyktatorem powstania. Wspierał idee umiarkowanego powstania, chcąc uniknąć bezpośredniego starcia z Rosją. Niestety, jego strategia nie przyniosła sukcesu, a po klęsce pod Wawrem podał się do dymisji.
· Gen. Jan Skrzynecki przejął dowodzenie po Chłopickim. Był jednym z najzdolniejszych dowódców powstania. Zdołał odeprzeć szereg ataków Rosjan, ale nie zdołał zapobiec klęsce pod Ostrołęką.
· Gen. Józef Dwernicki był jednym z najaktywniejszych dowódców powstania. Z powodzeniem organizował oddziały partyzanckie, a w bitwie pod Stoczkiem zadał Rosjanom ciężkie straty.
· Gen. Antoni Giełgud walczył na Mazowszu i Podlasiu. Zyskał sobie reputację zaciekłego bojownika i świetnego organizatora. Jego oddziały były często zaskakująco skuteczne w walce z Rosjanami.
· Gen. Dezydery Chłapowski organizował powstanie na terenie Galicji. Jego plany zostały jednak zdradzone Rosjanom, co zakończyło się klęską powstania na tym terenie.
· Gen. Ludwik Pac był dowódcą jednej z najliczniejszych armii powstańczych. Walczył na terenie Litwy i Białorusi. Po klęsce pod Grochowem udało mu się zorganizować odwrót, co pozwoliło na dalsze prowadzenie walk na terenie północno-wschodniej Polski.
· Gen. Henryk Dembiński był dowódcą armii walczącej na terenie Małopolski i Podkarpacia. Jego wojska odnosiły pewne sukcesy, ale ostatecznie zostały pokonane przez Rosjan.
· Gen. Józef Bem był dowódcą jednej z najskuteczniejszych armii powstańczych. Walczył na terenie Wołynia i Podola. Znany był z innowacyjnych taktyk, dzięki którym zadał Rosjanom poważne straty.