W Litanii pielgrzymkowej Adama Mickiewicza przywołano wydarzenia z XVIII w., takie jak wyjście Izraelitów z niewoli egipskiej, które mają symbolizować nadzieję na wyzwolenie Polski spod niewoli rozbiorowej. Wymieniono także męczeństwo rycerzy barskich i obywateli Pragi, którzy zginęli za wolność i wiarę. Litanie wyrażają nastroje patriotyczne i pragnienie wolności, a także wiarę w możliwość odzyskania niepodległości.
Litanie pielgrzymkowe Adama Mickiewicza są wyrazem romantycznej wizji narodu polskiego, niosącej w sobie przekonanie o konieczności walki o wolność i niepodległość. Wydarzenia z XVIII w. przywołane w Litanii symbolizują nadzieję na wyzwolenie Polski spod niewoli rozbiorowej. Wyjście Izraelitów z niewoli egipskiej, którzy zostali wyzwoleni dzięki pomocy Boga, ma odniesienie do Polski, która wciąż znajdowała się pod kontrolą zaborców, a Polacy wierzyli, że dzięki pomocy Bożej i własnym wysiłkom uda im się wyzwolić spod rosyjskiej, pruskiej i austriackiej niewoli. Męczeństwo rycerzy barskich i obywateli Pragi jest symbolem ofiarności i poświęcenia w walce o wolność, której Polacy pragnęli odzyskać. Litanie pielgrzymkowe są wyrazem nadziei i wiary w możliwość odzyskania wolnej i niepodległej Polski.