Ruchy niepodległościowe zaczęły zyskiwać na popularności już przed II wojną światową. Nawoływano wtedy do biernego oporu, czyli staraniu się o niepodległość bez konieczności wali zbrojnej, czyli za pomocą strajków i demonstracji. Tuż po wojnie doszło do konfliktu na tle religijnym w Indiach pomiędzy wyznawcami islamu i hinduizmu. Przez zaistniałą wojnę Brytyjczycy postanowili zostawić konflikt samemu sobie, lecz wcześniej podzielili kolonię na Pakistan, gdzie dominowali muzułmanie i Indie, gdzie przeważali wyznawcy hinduizmu. Oba państwa uzyskały niepodległość w 1947 r.
Okres bliski uzyskania niepodległości skupiał się na wielkich migracjach ludności i masakr na tle religijnym. Wielu muzułmanów z terenu Indii przeniesiono do Pakistanu, a hindusów do Indii, przez co śmierć poniosło ok. milion ludzi.