W ramach historii politycznej generał uznaje zachowanie bratanka za zdradę: „Mnie, swego przełożonego i stryja, wzywa, żebym także splamił swój oficerski honor, złamał przysięgę”.
W ramach historii rodzinnej generał cierpi i trudno jest mu patrzeć na śmierć Jana: „Miałem złudzenie, że może już, tak siedząc, umarł. Przez chwilę miałem tę ulgę”.
Stefan Żeromski (1864–1925) wychował się w zubożałej rodzinie szlacheckiej, więc w młodości miał okazję obserwować życie ziemiaństwa i chłopów – było to jednym z czynników, które sprawiły, że działał później społecznie. Podobnie jego literatura była emocjonalnie i społecznie zaangażowana.
Kluczową postacią opowiadania Echa leśne jest Jan Rozłucki, który zginął z rąk żołnierzy rosyjskich podczas powstania styczniowego. Istotnym faktem jest, że Rozłucki pochodził ze zrusyfikowanej rodziny, ale powrócił do polskich korzeni.