Z perspektywy planu historii ważne są przemyślenia bohatera o przyczynach klęski powstania, złapanie Winrycha przez carską armię.
Z perspektywy planu natury ważne są opisy krajobrazów, scena śmierci, działania chłopa.
Plany historii i natury przenikają się, ponura sceneria natury odpowiada schyłkowej części powstania.
Stefan Żeromski (1864–1925) wychował się w zubożałej rodzinie szlacheckiej, więc w młodości miał okazję obserwować życie ziemiaństwa i chłopów – było to jednym z czynników, które sprawiły, że działał później społecznie. Podobnie jego literatura była emocjonalnie i społecznie zaangażowana.
W Rozdziobią nas kruki, wrony… wydarzenia i rozważania bohatera stanowią punkt wyjścia do rozważania o przyczynach klęski powstania styczniowego, Żeromski widzi problem w postawie ugodowości społeczeństwa.