Pyłek uwolniony z pylników trafia na znamię słupka kwiatu. Ziarno pyłku zaczyna tam kiełkować, powstaje łagiewka pyłkowa, która wrasta do słupka zalążni. Tam dochodzi do uwolnienia dwóch komórek plemnikowych. Jedna z nich łączy się z jedną komórką jajową i dochodzi do zapłodnienia. Z utworzonej zygoty w efekcie podziałów mitotycznych powstaje zarodek nasienia. Druga z komórek plemnikowych łączy się z komórką centralną (2n) i tym sposobem tworzy triploidalne bielmo, które odżywia powstające nasienie. Z nasienia kiełkuje diploidalne pokolenie sporofitu, które wytwarza kwiaty. W kwiatach znajdują się makro i mikrosporangia. Wewnątrz nich dochodzi do mejozy, dając haploidalne megaspory lub mikrospory w zależności od płci. Każda mikrospora przekształca się w ziarno pyłku a megaspora w woreczek zalążkowy, czyli gametofit żeński. Cały cykl powtarza się.
Niektóre rośliny mogą rozmnażać się w wyniku samozapylenia. W tym procesie ziarna pyłku tej samej rośliny przenoszone są na znamię jej słupka. Nie jest to jednak proces pożądany, gdyż prowadzi do zmniejszenia różnorodności genetycznej. Dlatego rośliny wytwarzają mechanizmy, które chronią je przed samozapyleniem jak np. samosterylność czy heterostylia.