W budowie pierwotnej łodygi wyróżniamy:
· skórkę,
· korę pierwotną,
· walec osiowy.
Skórka łodygi to epiderma jest ona cienka i zawiera liczne aparaty szparkowe. Pod skórką leży cienka kora pierwotna, którą tworzą komórki miękiszowe. Między komórkami kory pierwotnej pojawiają się pasma sklerenchymy i kolenchymy, jak również komórki wydzielnicze. Z korą pierwotną graniczy walec osiowy, który stanowi wewnętrzną część łodygi.
W skład walca osiowego wchodzi łyko pierwotne i drewno pierwotne, które pełnią funkcję tkanek przewodzących. Ich układ zwykle jest naprzeciwległy. Łyko znajduje się na po zewnętrznej stornie, w drewno w części wewnętrznej.
Sklerenchyma - roślinna tkanka wzmacniająca, składająca się z martwych komórek. Komórki te mają grubą ścianę komórkową zbudowaną z ligniny, co zapewnia im trwałość.
Kolenchyma - roślinna tkanka wzmacniające, która posiada żywe i elastyczne komórki. Są one wydłużone i charakteryzują się cienkimi ścianami komórkowymi.
Kambium - tkanka twórcza wtórna, która zapewnia przyrost rośliny na grubość.