Panowanie Henryka Walezego było krótkie i w dużej mierze sprawowane przez jego francuskich doradców. Liczył na objęcie tronu Francji w razie śmierci swojego brata i kiedy ona nastąpiła, nie wahał się i opuścił Rzeczpospolitą.
Panowanie Henryka Walezego oceniane jest przez historyków negatywnie. Po ucieczce z kraju nie odpowiedział na zadane przez szlachtę ultimatum, wedle którego brak powrotu miał oznaczać detronizację.