Władca miał być wybierany przez szlachtę polską oraz litewską.
Unia lubelska została podpisana w 1569 r. podczas sejmu w Lublinie. Na jej mocy Polska i Litwa zostały połączone unią realną. Zakładała:
· utworzenie Rzeczypospolitej Obojga Narodów;
· posiadanie tego samego władcy zarówno przez Polskę, jak i Litwę (otrzymywał on tytuł króla Polski oraz wielkiego księcia litewskiego);
· ustalenie wspólnej monety, polityki podatkowej oraz zagranicznej;
· powoływanie jednego sejmu walnego (w izbie poselskiej mogli zasiadać posłowie litewscy, a w senacie – możnowładcy z Litwy).