Gdańsk miał ogromne znaczenie dla polskiej gospodarki w epoce nowożytnej, gdyż był miastem portowym. Głównym źródłem dochodów były zyski czerpane ze sprzedaży zboża.
Ośrodek cieszył się licznymi przywilejami nadawanymi przez władców polskich oraz autonomią. Dzięki temu kupcy pochodzący Gdańska mogli skorzystać z prawo o gościach, a więc gwarancji, że nikt inny nie mógł sprzedawać towarów obcym kupcom, tylko oni.
Co więcej, miasto odgrywałobardzo ważną rolę w handlu zagranicznym, co przyczyniało się do bogacenia się patrycjuszy. Z miasta eksportowano zboże do innych zakątków Europy, a gdańscy kupcy byli pośrednikami podczas importu towarów do Rzeczypospolitej, np. cytrusów, przypraw czy win.
