Sejm walny był organem parlamentarnym, który składał się z trzech stanów sejmujących:
· króla (pierwszy stan sejmujący);
· Senatu (drugi stan sejmujący);
· Izby Poselskiej (trzeci stan sejmujący).
Sejm walny decydował o najważniejszych sprawach państwa m.in. o: podatkach, stanie skarbu państwa, polityce zagranicznej. Był zwoływany przez króla i przewodniczył w jego posiedzeniu. Podejmowane na nim decyzje były jednak ograniczane przez wpływy dwóch izb, czyli senatu i izby poselskiej. Występował podział na sejm zwyczajny i nadzwyczajny.
· sejm zwyczajny – obrady miały być zwoływane co dwa lata przez sześć tygodni;
· sejm nadzwyczajny – przeprowadzano go w przypadku nagłych spraw, np. w momencie zagrożenia wybuchu wojny.
Izba poselska – na początku liczyła 170 członków – posłów wybieranych w czasie sejmików przedsejmowych.
Senat – w jego skład wchodziło ok. 150 senatorów – czyli ludzi, którzy zajmowali wysokie stanowiska państwowe. Wcześniej byli to urzędnicy świeccy oraz najważniejsi dostojnicy duchowni.