Głównymi konfliktami W Europie w XVI wieku, były walki pomiędzy Habsburgami z Francją, Hiszpanii z Anglią oraz ekspansja turecka. Przyczynami rywalizacji między Habsburgami a Francją była chęć zdobycia atrakcyjnej gospodarczo i cywilizacyjnie Italii, która była rozbita politycznie. Dodatkowo król Francji chciał dostać tron cesarski. Pomimo początkowych zwycięstw i dołączenia do Francji Anglii i papiestwa, Francuzi ostatecznie przegrali wojnę, a Hiszpania zdobyła południe półwyspu i uzależniła od siebie północ.
Walki pomiędzy Anglią i Hiszpanią były efektem zwiększenia znaczenia tej pierwszej na arenie międzynarodowej oraz jej wzrostu gospodarczego. Król Hiszpanii chciał poślubić królową angielską, aby zdobyć kraj, ale jego propozycja została odrzucona. Stracenie przez nią królowej Szkocji, która miała być kolejną żoną króla Hiszpanii, zaostrzyła konflikt między tymi państwami. Ich spór zaogniły również napaści korsarzy angielskich na hiszpańskie statki płynące z nowych kolonii. Ostatecznie, znaczenie Hiszpanii w Europie znacząco spadło po przegranej bitwie w kanale La Manche i utracie połowy okrętów.
Turcja kontynuowała rozpoczętą w XIV w. ekspansję w Europie, w wyniku czego zaatakowała Węgry i doprowadziła do śmierci króla Węgier i Czech Ludwika Jagiellończyka. Przez wiele lat Turcja prowadziła z Cesarstwem Niemieckim walkę o te tereny, która zakończyła się podpisaniem traktatu pokojowego i przyłączeniem do państwa tureckiego centralnych Węgier i pozostawieniem w rękach Habsburgów ich północnej i zachodniej części.
