Według tekstu historycznego „Zalecenia i sentencje Ignacego Loyoli” skuteczność jezuitów miała polegać na obszernej wiedzy i znajomości spraw spornych między katolikami i heretykami. Dzięki temu byli w stanie bronić prawdy katolickiej, autorytetu Stolicy Apostolskiej oraz umacniać w wierze wątpiących, używając takich metod jak: wykłady, kazania, rozmowy i spowiedź. Mieli być gorliwi w zwalczaniu herezji i w pełni popierający nauki Kościoła katolickiego.
