Chrześcijanie nie mogli się pogodzić z faktem podbicia Palestyny przez Turków seldżuckich w XI wieku, gdyż ziemia ta stanowiła miejsce narodzin ich religii. Surowa polityka najeźdźców wobec wyznawców Jezusa uniemożliwiła bezpieczne podróżowanie do Ziemi Świętej. Dlatego papież Urban II ogłosił wezwanie do krucjaty, która miała przywrócić ten obszar w ręce chrześcijan. Udział w niej wiązał się z odpuszczeniem kar za grzechy i zbawienie, rycerze spodziewali się także majątków, które zdobędą na pokonanych niewiernych.
Jedną z najciemniejszych kart historii krucjat była krucjata dziecięca. Była ona nieudaną próbą zdobycia Ziemi Świętej przez dzieci, które wysłano w przekonaniu, że ich niewinności przekona Boga, by wsparł chrześcijan w dziele ustanowienia Królestwa Jerozolimy.