Średniowieczni mnisi żyli według ścisłych reguł wyznaczających ich codzienną rutynę. Większość z nich nie opuszczała murów zakonnych. Oddawali się tam modlitwie w kościele, część z nich gotowała posiłki, które spożywali z resztą braci. Warzywa uprawiali samodzielnie w ogrodach i zielnikach. Mnisi żyli skromnie, nie posiadali własnych pokoik, z reguły spali we wspólnych sypialniach, tylko najważniejsi z nich posiadali własne cele. W zakonie uczono nie tylko czytania i pisania, ale także medycyny.
Wiele zakonów średniowiecznych słynęło z produkcji piw lub win, których sprzedaż stanowiła ich źródło utrzymania.