Autorka określa mianem „nasi Niemcy” mieszkańców domu w Ludmierzycach, w którym zamieszkała po wojnie. Określenie jej „współlokatorów” naszymi świadczyło o przyjaznych stosunkach obu rodzin.
Prawdopodobnie Amelia Kaul została w Polsce, ponieważ po roku 1946 stosunkowo malały wysiedlenia Niemców, z kolei tam gdzie ich liczba nie była za duża nie zmuszano Niemców do wyjazdu.
Tekstu udowadnia, że wrogiem Polaków nie byli Niemcy, tylko ideologia nazistowska, której ofiarą byli zarówno Polacy jak i Niemcy.