Kiedy komunistom udało się przejąć w pełni prasę, radio oraz kinematografię powstał monopol informacyjny, który był idealnym narzędziem propagandowym. Partyjna cenzura pilnowała, jakie informacje docierają do obywateli, by zapobiec szkodliwych dla władzy treści. Nieustannie o problemy w państwie oskarżano wrogów, takich jak kapitalistów czy faszystów. Nowy obraz Polski łatwiej docierał do młodych, gdyż to im bezpłatna edukacja i masowy dostęp do kultury dawał szansę na awans społeczny.
W latach 50. starsze pokolenia nie były podatne na komunistyczną propagandę, gdyż pamiętały inne czasy, zwłaszcza okres wojny i okupacji.