Kraków w XVI wieku, opisany w podanym fragmencie, był ważnym ośrodkiem handlowym w Europie. Miasto miało dogodne położenie geograficzne, leżąc na szlaku handlowym między wschodem a zachodem kontynentu. Przez Kraków prowadziły liczne trakty i szlaki komunikacyjne, co sprzyjało wymianie handlowej i przyciągało kupców z różnych regionów. Ważnym elementem gospodarki miasta był towar sprowadzany z Gdańska drogą wodną na Wiśle. Gdańsk był wówczas jednym z najważniejszych portów na Morzu Bałtyckim i pełnił rolę strategicznego centrum handlowego, a kontakt z nim umożliwiał dostęp do cennych importowanych dóbr, takich jak przyprawy, jedwabie, sukno, drewno i wiele innych, które z kolei były dalej dystrybuowane na terenie Rzeczypospolitej.
W samym Krakowie handlowano zarówno towarem lokalnym, jak i importowanym. Na wspomnianym czworokątnym placu (rynku głównym) odbywały się targi pełne różnorodnych produktów. Kupcy różnych narodowości (Włosi, Francuzi, Anglicy, Flamandowie, Turcy, Persowie, Rosjanie) prowadzili swoje interesy, tworząc bogate domy kupieckie w mieście. Ten wielokulturowy charakter miasta wzbogacała również różnorodność towarów dostępnych na lokalnym rynku. Warto również zaznaczyć, że Kraków był siedzibą króla i rezydencją dworską, co przyciągało dostawców luksusowych produktów dla dworu królewskiego. Miasto miało swoje filie korporacji kupieckich, które regulowały handel i zapewniały pewność i jakość towarów.
Kraków w XVI wieku pełnił rolę znaczącego ośrodka handlowego, który przyciągał kupców z różnych krajów i oferował szeroki wybór towarów zarówno lokalnych, jak i importowanych. Dzięki dogodnemu położeniu geograficznemu i rozwiniętej infrastrukturze handlowej miasto odgrywało istotną rolę w europejskim systemie handlu.
Kraków był jednym z głównych centrów produkcji i handlu suknem w Europie Środkowej. Sukno krakowskie, znane również jako sukno czesankowe, cieszyło się ogromnym powodzeniem i wysoką jakością. Było eksportowane do wielu krajów, takich jak Niemcy, Włochy, Francja czy Turcja.