XVI-wieczne wydanie Biblii brzeskiej zostało zadedykowane Zygmuntowi II Augustowi, gdyż był jednym z najbardziej wpływowych monarchów w historii Polski, a także aktywnie wspierał rozwój kultury i nauki w kraju.
Biblia brzeska, znana również jako Biblia brzeska Radziwiłłowska, była jednym z najważniejszych osiągnięć drukarstwa i edytorstwa w Polsce XVI wieku. Została wydana w 1563 roku przez drukarza Symeona Budnego w Brześciu Litewskim, a jej celem było dostarczenie Polakom i Litwinom pełnego tekstu Pisma Świętego w ich ojczystym języku.
Zygmunt II August znany był jako mecenas sztuki, nauki i kultury. Jego dwór był ważnym ośrodkiem intelektualnym, gdzie gromadzono cenne zbiory książek i wspierano działalność naukową. Zadedykowanie tej Biblii królowi było hołdem dla jego patronatu nad edukacją, nauką i rozwijaniem piśmiennictwa w kraju.
Dodatkowo, Zygmunt II August odegrał kluczową rolę w propagowaniu tolerancji religijnej w Polsce. Biblię brzeską można traktować jako jeden z przejawów dążenia do umożliwienia dostępu do Pisma Świętego w języku zrozumiałym dla szerokiej rzeszy ludzi. Dlatego zadedykowanie tego dzieła królowi było również wyrazem uznania dla jego wsparcia dla reformacyjnego ruchu religijnego w Polsce.
Zadedykowanie Biblii brzeskiej Zygmuntowi II Augustowi było nie tylko hołdem dla jego roli jako władcy, ale także uznaniem jego działań na rzecz kultury, nauki i rozwoju piśmiennictwa w Polsce, a także dla jego wpływu na tolerancję religijną i propagowanie dostępu do Pisma Świętego w języku narodowym.