Rzeczypospolita Obojga Narodów była zaangażowana w wiele wojen w okresie od 1465 do 1650 roku, które mogły mieć wpływ na poziom eksportu zboża przez Gdańsk. Działania zbrojne zazwyczaj oddziaływały zarówno na produkcję zboża, jak i na handel nim, gdyż wojska dopuszczały się rekwirowania zapasów, palenia pól rolnych, niszczenia wiosek, etc.
Rzeczypospolita była zaangażowana w serię wojen z zakonem krzyżackim, które miały duży wpływ na region Prus. Te konflikty prowadziły do zakłóceń w produkcji zboża oraz utrudnień w jego eksporcie z Gdańska, który był głównym portem handlowym kraju i regionu.
W tym okresie doszło także do wojny z państwem inflanckim i Rosją o wpływy w regionie Bałtyku. Zdarzenia te doprowadziły do zniszczeń i destabilizacji w regionach produkujących zboże, negatywnie wpływając na jego dostępność na rynkach handlowych. Rzeczpospolita toczyła liczne wojny z Moskwą o kontrolę nad terytoriami wschodnimi, które były ośrodkami największych latyfundiów magnackich.
Wojna trzydziestoletnia (1618-1648) była jednym z najbardziej destrukcyjnych konfliktów w Europie. Choć Rzeczpospolita nie była bezpośrednio zaangażowana we wszystkie fazy wojny, to jednak jej teren był areną potyczek państw ościennych. Doprowadziło to do śmierci wielu ludzi, klęsk głodu, destabilizacji handlu, utrudnień w eksporcie i ogólnych zakłóceń gospodarczych.
Warto wspomnieć o tzw. złotym wieku gdańskim. W okresie od XVI do XVII wieku Gdańsk był jednym z najważniejszych i najbogatszych miast hanzeatyckich oraz ważnym ośrodkiem handlowym w Europie. Miasto było znane z intensywnego eksportu zboża, zwłaszcza pszenicy, jęczmienia i żyta, które były eksportowane na rynki zachodnie, szczególnie do krajów takich jak Anglia, Holandia i Francja. Polskie zboże było cenione za swoją jakość, niską cenę i dostępność.