NATO uznaje, że napaść na jeden kraj członkowski jest napaścią na cały sojusz, czego efektem jest pomoc w zaprowadzeniu pokoju i bezpieczeństwa napadniętej stronie w wymiarze dogodnym do sytuacji, np. interwencja zbrojna.
4 kwietnia 1949 r. zawarto układ, którego efektem było powstanie Organizacji Paktu Północnoatlantyckiego (NATO), która pozostawała w charakterze polityczno–wojskowym, który polegał na wsparciu w obliczu zewnętrznego zagrożenia.