Wokulski od najmłodszych lat uważał, że dzięki nauce może zmienić swoją przyszłość. Właśnie dlatego zarabiał na Szkołę Główną, marzył o perpetuum mobile i stale działał na rzecz własnego awansu społecznego. Chciał jednak działać nie tylko dla siebie, ale również dla dobra cywilizacji, co jednak nigdy mu się osobiście nie udało.
Ochocki widział w nauce swoje całe życie, a Wokulski zazdrościł temu młodemu człowiekowi przede wszystkich jego możliwości. Kiedy Ochocki skończył dwa fakultety w wieku 28 lat, Wokulski w tym wieku dopiero zaczął się uczyć. Stanisław zauważa więc pewną nierówność społeczną na własnej skórze.
Geist to przede wszystkim naukowiec poszukujący metalu lżejszego od powietrza. Widząc zdobycze naukowe tego wielkiego człowieka oraz jego laboratorium zrozumiał, że jego rozum chciałby pozostać w Paryżu i pomóc w poszukiwaniach, jednak jego serce, czyli myśl o szczęściu osobistym jest zbyt kusząca.
Szuman zaś jest lekarzem, który skupił się na badaniach nad włosami. One jednak zakończyły się klęską, bo nikt o jego odkryciach nie mówił. Zostaje więc zniechęcony do nauki; ona przestaje być jego priorytetem i zaczyna koncentrować się na zarabianiu pieniędzy. Wokulskiego łączy z nim najwięcej, bo i Szuman chciał popełnić samobójstwo przez nieszczęśliwą miłość. Lekarz więc poniekąd próbuje przestrzec Stanisława przed własnymi błędami.
Jak nauka wpłynęła na Wokulskiego? Dlaczego Wokulski tak wiele pracował, by pozwolić sobie się uczyć? Przeanalizuj sposoby patrzenia na świat kolejnych bohaterów i sprawdź, którzy z nich chcieli działać na rzecz cywilizacji tak, jak marzył o tym Wokulski.
Perpetuum mobile – teoretyczna maszyna działająca wbrew prawom fizyki, pracująca w nieskończoność