Emma uczyła się w klasztorze urszulanek. Rozumiała katechizm, świetnie odpowiadała na zadawane pytania. Patrząc na mistyczne przestrzenie, zamiast słuchać mszy, oglądała obrazki w książeczce do nabożeństwa. Jako młoda dziewczyna oddała się tym wzniosłym uczuciom, wynajdując nieprawdziwe grzechy, czytając pobożne książki, a dla umartwiania się głodowała. Kiedy okazało się, że dziewczyna nie czuła powołania zupełnie, cieszyła się, że wraca do domu. Wiara była dla niej pewnym rodzajem teatrzyku życia emocjonalnego, a nie przestrzenią świętą i choć zauroczona była atmosferą – to nie dawało jej ani uczuć religijnych, ani spełnienia potrzeb.
Przeczytaj cytat, a następnie wyjaśnij, w jaki sposób edukacja u sióstr urszulanek wpłynęła na naturalny pociąg Emmy do życia wzniosłego.
„Lubiła kościół dla kwiatów, muzykę dla słów piosenek, poezję dla namiętnych podniet, ale wśród tych wszystkich entuzjazmów pozytywny jej umysł buntował się przeciw tajemnicom wiary, a jeszcze bardziej burzył przeciw dyscyplinie sprzecznej z jej naturą”.