Wokulski w swoich cechach romantyka z poprzedniej epoki wyidealizował pannę Łęcką we własnych oczach. Nie znając kobiety, przypisał jej z góry dobre cechy. Piękno fizyczne było na tyle fascynujące dla mężczyzny, że nawet kiedy Izabela pokazywała swój egoizm, ten nie mógł przezwyciężyć swojego uczucia. Wydaje się więc, że właśnie przez ten mistycyzm, była to dla Wokulskiego miłość platoniczna.
Pamiętaj, że Wokulski miał w sobie cechy romantyka z poprzedniej epoki. W jaki sposób romantycy widzieli obiekty własnych westchnień?
Miłość romantyka – najwyższa wartość, która skazuje bohatera romantycznego na cierpienie i opanowuje całe jego życie; romantyczna poezja idealizuje i uwzniośla kobietę, nadaje jej cechy wręcz anielskie, a jej wizerunek był zwykle eteryczny, nieuchwytny dla człowieka; miłość według romantyków miała być przede wszystkim czysta i niewinna, można więc powiedzieć, że platoniczna.