Jedynymi ssakami przystosowanymi do życia w powietrzu są nietoperze. Jest to możliwe dzięki przekształceniu kończyn przednich w skrzydła. Prowadzą one nocny tryb życia, a do wykrywania przeszkód i pokarmu używają echolokacji.
Podziemny tryb życia prowadzą przykładowo krety. Drążą tunele silnymi kończynami przednimi, są one wyposażone w pazury, aby było im łatwiej. Mają wysoce uproszczone oczy, ponieważ pod ziemią nie używają tego narząd zbyt często, natomiast ich wibrysy są dobrze rozwinięte.
Niektóre ssaki, jak małpy czy leniwce, posiadają pazury pozwalające im lepiej trzymać się drzew, niektóre małpy posiadają również długie ogony, którymi mogą trzymać się gałęzi.
Ssaki opanowały praktycznie wszystkie środowiska, dlatego w toku ewolucji wykształciły wiele różnych przystosowań do życia w nich. Ssaki zasiedliły wszystkie strefy klimatyczne, chociaż temperatura ich ciała zawiera się w przedziale 35-42 ℃. Jest to możliwe dzięki termoregulacji, która opiera się na mechanizmach anatomiczno-fizjologicznych i behawioralnych.