Szerokie i dobrze rozwinięte zęby trzonowe, służą do mielenia, rozcierania pokarmu roślinnego.
Układ pokarmowy ssaka roślinożernego ma dużo dłuższy przewód niż ten występujący u ssaka mięsożernego.
Przewód pokarmowy składa się z jamy gębowej, gardzieli, przełyku, żołądka i jelit. Zachodzi w nim trawienie pokarmu i wchłanianie drobnocząsteczkowych produktów trawienia.
Gruczoły, takie jak ślinianki, wątroba i trzustka, służą do wydzielania substancji do przewodu pokarmowego. W jamie gębowej znajdują się również zęby, które u ssaków roślinożernych nie zawierają kłów. Są za to dobrze wykształcone zęby przedtrzonowe i trzonowe z dużą powierzchnią trącą. Między siekaczami a zębami policzkowymi znajduje się przerwa, czyli diastema.
Żołądek roślinożernych jest duży i wielokomorowy. Zawiera też mikroorganizmy, które odpowiadają za rozkład celulozy. Ślinianki odpowiadają za nawilżanie pokarmu i wstępne trawienie niektórych polisacharydów. Do jelita cienkiego uchodzą przewody wątroby i trzustki. Wątroba wydziela żółć, która ułatwia trawienie tłuszczy, a wydzieliny trzustki umożliwiają trawienie związków organicznych.
Na granicy jelita cienkiego i grubego zlokalizowane jest jelito ślepe, które zawiera mikroorganizmy symbiotyczne rozkładające celulozę. Jelito grube zakończone jest odbytem.