Klepisko gdzieś niedaleko Troi – pomiędzy miastem a obozem Achajów. Hektor i Achilles są ubrani we wspaniałe, zapierające dech w piersi zbroje. Hektor ubrany jest w spiżową zbroję Patroklosa. Achilles potrząsa włócznią, jej grot błyszczy w słońcu. Bohaterowie poruszają się bokiem po okręgu, patrzą sobie w oczy. W końcu Hektor naciera na Achillesa i niemalże od razu zostaje ugodzony włócznią w gardło. Z gardła tryska krew i Hektor pada, jednak jego krtań pozostaje nienaruszona. Hektor kona w gorącym piasku. Achilles staje nad przeciwnikiem i patrzy na niego.
Achilles (z wyższością i wzgardą)
Pewnie wydawało ci się, gdy zdejmowałeś zbroję z Patroklosa, że ujdziesz z życiem? Nie dbałeś o mnie, myślałeś, że jestem już daleko stąd, a zapomniałeś, jak zmuszałem Cię do ucieczki. Musiałeś być głupi, myśląc, że porzuciłem zbroję i uciekłem. Mojego przyjaciela spalimy z namaszczeniem, a ciebie zostawiam sępom i psom!
Hektor (ostatkiem sił, słabnąc, krztusząc się)
Błagam, Achillesie, na duszę twoją, na twoich rodziców i na twoje nogi szybsze od moich! Błagam, nie zostawiaj mnie psom! Zażądaj, czego chcesz za moje ciało! Tyle złota i spiżu, ile chcesz! Moi rodzice każdą cenę zapłacą za ciało syna!
Spojrzenie Achillesa staje się jeszcze bardziej wzgardliwe, wypełnia się wściekłością i pogardą.
Achilles
Zwykły psie, nie wytykaj mi ani moich szybkich nóg, ani moich rodziców! Mój wzburzony duch sprawia, że najchętniej porąbałbym cię teraz na kawałki i pożarł je! Dopilnuję, by rozszarpały cię dzikie zwierzęta i ani twoja matka, ani ojciec, ani okup, ani żaden wojownik nie powstrzymają mnie od tego!
Scenariusz to utwór literacki, który stanowi projekt dla dzieła wystawianego na scenie lub filmowego. Zawiera charakterystykę fabuły, postaci i miejsca zdarzeń, opis zachowania postaci, a także dialogi.