Zdanie „jeśli prawdziwie mienią” ma na celu zastrzeżenie tego, że Kochanowski sam nie wie, czy smutek może być zwalczony za pomocą mądrości. Nie ma on pewności, czy jest to sposób, który rzeczywiście jest skuteczny.
Kochanowski sam ma wątpliwości w to, co głosi i poddaje to w wątpliwość w ostatnich wersach utworu.