Obaj pisarze zwracają uwagę na fantastyczne prawidła rządzące naturą oraz na wielką moc Boga i jego geniusz. Jeden i drugi pisarz jest świadomy tego, że ludzkim losem kierują nieprzewidywalne siły.
Między tymi dwoma teoriami jest także wiele różnic. Montaigne uważa, że człowiek jest istotą słabą, natomiast Kochanowski uznaje jednostkę ludzką za wyróżnioną przez Boga i niesamowicie uzdolnioną. Montaigne jest sceptykiem, a polski twórca reprezentuje renesansowy optymizm.
Michel de Montaigne (1533 – 1592) był wybitnym przedstawicielem francuskiego renesansu. Działał głównie jako filozof i pisarz. Najbardziej popularnym utworem jego autorstwa są Próby (org. Essais) – docenione za życia myśliciela w kolejnym wieku trafiły do indeksu ksiąg zakazanych. Warto wspomnieć, że Montaigne’a uważa się za twórcę gatunku literackiego – eseju. W języku polskim można czytać próby dzięki przekładowi Tadeusza Boy-Żeleńskiego.
Jan Kochanowski (ok. 1530 – 1584) to wybitny polski poeta i tłumacz żyjący w okresie renesansu, który w znaczący sposób przyczynił się do rozwoju polskiego języka literackiego. W swojej twórczości inspirował się antykiem, tradycją chrześcijańską i ludową. Pisał pieśni, treny, psalmy, sonety i formy dramatyczne. Na jego pamiątkę zostało ustanowione Muzeum Jana Kochanowskiego w Czarnolesie.