Autor patrzy na przyrodę jako na coś, co jest harmonijne i spójne i przekłada to na ludzkie życie. Pamięć jest bardzo istotnym elementem tego utworu, ponieważ przemijanie aktywizuje w nim pozytywne emocje i chęć przeżywania chwil jeszcze intensywniej.
Iwaszkiewicz dostrzega harmonię przyrody oraz że to właśnie na pamięci buduje opisy zawarte w wierszu.