W okresie Młodej Polski wielu twórców skupiło się na zagadnieniach artysty i „sztuki dla sztuki” – w tych ideałach nie było zbyt wiele miejsca na historię. Jednak i wątki historyczne stały się w tym okresie inspiracją, m. in. dla Stanisława Wyspiańskiego (powstanie listopadowe) czy Stefana Żeromskiego (powstanie styczniowe).
Młoda Polska to epoka, której ramy czasowe są umowę określane na lata ok. 1980-1918. Jest to nazwa wymyślona przez twórców epoki na wzór ówczesnych trendów (np. Młode Niemcy), po raz pierwszy pojawiła się w cyklu artykułów Artura Górskiego publikowanych w krakowskim „Życiu”. Młoda Polska wpisuje się w ramy europejskiego modernizmu, który trwał od drugiej połowy XIX wieku do początków wieku XX. Modernizm z francuskiego znaczy nowoczesny.