Poprawna jest odpowiedź B. Błyski światła dotrą bowiem do pasażerów A i B równocześnie w układzie odniesienia rakiety, ale nie równocześnie według obserwatora C na Ziemi.
Układ odniesienia U związany z Ziemią:
Przyjmujemy oś OX skierowaną w prawo zgodnie z wektorem prędkości rakiety.
Ruch błysku światła w stronę obserwatora A:
Położenie obserwatora A:
Kiedy światło dotrze do obserwatora A:
Czas, w jakim światło dociera do obserwatora A:
Ruch błysku światła w stronę obserwatora B:
Położenie obserwatora B:
Kiedy światło dotrze do obserwatora B:
Czas, w jakim światło dociera do obserwatora B:
Według obserwatora C, światło najpierw dotrze do obserwatora A, a potem do obserwatora B.
Układ odniesienia U' związany z rakietą:
Przyjmujemy oś OX skierowaną w prawo zgodnie z wektorem prędkości platformy.
W układzie związanym z platformą obserwatorzy A i B spoczywają.
Ruch błysku światła w stronę obserwatora A:
Położenie obserwatora A:
Kiedy światło dotrze do obserwatora A:
Czas, w jakim światło dociera do obserwatora A:
Ruch błysku światła w stronę obserwatora B:
Położenie obserwatora B:
Kiedy światło dotrze do obserwatora B:
Czas, w jakim światło dociera do obserwatora B:
Dla pasażerów rakiety błyski światła docierają równocześnie do obserwatorów A i B.
Przy analizie zachowania światła w układzie odniesienia Ziemi należy uwzględnić prędkość rakiety, która wpływa na postrzeganie ruchu światła przez obserwatora C. Dlatego światło dociera do obserwatora A przed obserwatora B. W układzie odniesienia rakiety, obserwatorzy są nieruchomi, więc światło dociera do nich równocześnie. Kluczowym jest zrozumienie, że w różnych układach odniesienia zdarzenia mogą zachodzić w różnym czasie, co jest zgodne z teorią względności.