Przykładowe rozwiązanie:
Dążenia szlachty nie były do końca zgodne z interesem państwa polskiego. Z jednej strony w ostatnich latach panowania Zygmunta Starego stał się popularny ruch egzekucyjny, który miał na celu wymuszenie na władcy przestrzegania prawa, wprowadzenia potrzebnych reform, zaprzestania łączenia w jednym ręku kilku urzędów, uzdrowienie finansów państwa, wojskowości i sądownictwa, co było dobre dla Rzeczpospolitej. Z drugiej strony szlachta dążyła do osiągnięcia jak największego wpływu na władzę i podczas obrad sejmu często kierowała się własnymi interesami. Chciała uzyskać jak największe przywileje i lepszą pozycję w państwie, w porównaniu do innych stanów. Stosowała przy tym rokosze i groziła wypowiedzeniem posłuszeństwa królowi, jeśli ten nie spełniał jej postulatów. Zachowanie szlachty utrudniało wprowadzanie zmian w ustawodawstwie, w wyniku czego pogarszała się sytuacja wewnętrzna kraju, a państwo słabło.