Sejm, który podejmował wszelkie decyzje w państwie, składał się z trzech członów: króla, senatu i izby poselskiej.
Głównymi uprawnieniami króla było zwoływanie sejmu i sejmików, zatwierdzanie i ogłaszanie uchwał, nominowanie urzędników, biskupów, wojewodów i kasztelanów, rozdzielanie królewszczyzn oraz kierowanie polityką zagraniczną (bez możliwości wypowiadania wojny).
Senat spełniał funkcje doradcze wobec króla oraz stanowił najwyższy organ administracyjny.
Izba poselska miała za zadanie przedstawiać stanowisko stanu szlacheckiego w kluczowych dla państwa sprawach.
Sejm był zwoływany przez króla na sześciotygodniowe sesje i żadna decyzja nie mogła zostać podjęta, jeśli nie było zgody ogółu. Jego głównym zadaniem było stanowienie prawa, uchwalanie podatków, decydowanie o pospolitym ruszeniu, wojnie, pokoju i nadawaniu szlachectwa.
