Kawaleria polska po zakończeniu czasów saskich była niezdyscyplinowana oraz niewyszkolona. Po I rozbiorze Polski starano się przywrócić formację do czasów świetności poprzez utworzenie jednolitej kawalerii narodowej, jednak to nie naprawiło problemów wewnętrznych. Zasadnicze zmiany w zakresie wyszkolenia kawalerzystów przyniósł dopiero Sejm Wielki.
Mimo słabej kondycji formacji, umiejętności jeździeckie Polaków pozostawały na wysokim poziomie, co mogło stanowić bazę pod szybkie reformy.