Leszczyński został obrany królem Polski po raz pierwszy przez konfederację w Warszawie, która zdetronizowała Augusta II. Leszczyński zaczął pełnić funkcję króla w 1706 roku za poparciem Szwecji. Po jego obaleniu w wyniku porażki Szwedów pod Połtawą, musiał uciekać z kraju. Powrócił do niego w 1733 roku, gdy zmarł August II Mocny. Jego obór na króla spowodował wybuch wojny o sukcesję polską – popierająca go Francja zgodziła się jednak w ramach ustaleń pokojowych na jego abdykację.
Stanisław Leszczyński jako król "Piast" bywał entuzjastycznie popierany przez szlachtę.