Jednym z kluczowych działań komunistów było dążenie do kolektywizacji rolnictwa. Proces ten miał na celu zastąpienie indywidualnych gospodarstw rolnych wspólnymi, zbiorczymi formami produkcji. Miało to na celu centralizowanie gospodarki pod władzą partii. Władze dbały o rozwój warunków życia ludności wiejskiej. Budowano szkoły, miejsca opieki zdrowotnej czy inne usługi, by pokazywać dobrą stronę ustroju. W 1949 r. powstały Państwowe Gospodarstwa Rolne (PGR), które stworzono w przejętych majątkach ziemskich. Z kolei w 1950 r. utworzono Rolnicze Współdzielenie Produkcyjne (RSP), które dawały wspólną ziemię chłopów, a dochód rozkładany był na wszystkich pracujących członków.
Ciemnym aspektem zmian na wsi była walka z zamożniejszymi chłopami, których uważano za wrogów systemu, widziano w nich dorobkiewiczów, którzy chcą, jak kapitaliści, dorabiać się kosztem biedniejszych.